สถานการณ์ในประเทศ

นายฐากร ตัณฑสิทธิ์ เลขาธิการคณะกรรมการกิจการกระจายเสียง กิจการโทรทัศน์และกิจการโทรคมนาคมแห่งชาติ (กสทช.) กล่าวว่า เทคโนโลยี 5 G จะกิดได้ต้องมาจาก ภาครัฐ และเอกชน โดยเอกชนจะมีบทบาทมากที่สุดถ้าเทียบเป็นสัดส่วนคือร้อยละ 80 เอกชนจะต้องมีส่วนผลักดัน ดังนั้นจึงเป็นหน้าที่ของภาครัฐที่ต้องอำนวยความสะดวกให้เอกชน จูงใจให้เข้ามาลงทุนได้อย่างสบายใจ และสามารถอยู่รอดได้ในทางธุรกิจ สิ่งที่กสทช.จะทำเพื่อให้มั่นใจว่า 5จีจะเกิดขึ้นในปี 2563-2564 คือ การจัดสรรคลื่นความถี่ให้เป็นไปตามโรดแมพ ซึ่งทางหนึ่งคือการการแก้ไขหลักเกณฑ์การประมูลคลื่นความถี่ใหม่ โดยเฉพาะราคาคลื่นความถี่ที่ต้องให้สะท้อนมูลค่าที่เป็นจริงมากที่สุด โดยต้องอยู่บนหลักการที่รัฐต้องไม่เสียประโยชน์ นอกจากนี้การสร้างความยืดหยุ่นในการชำระค่าธรรมเนียมใบอนุญาตก็เป็นสิ่งจำเป็น โดยอาจจะขยายระยะเวลาออกไปใกล้เคียงหรือเท่ากับระยะเวลาของใบอนุญาตที่ 10 หรือ 15 ปี ทั้งนี้เพื่อให้เอกชนมีความสามารถในการเข้ามาประมูลและเป็นการจูงใจ และการเปลี่ยนกลยุทธ์ในการทำงานใหม่เดิมหลักเกณฑ์ในการประมูลจะเป็นใบอนุญาตที่ให้บริการได้ทั่วประเทศ แต่ต่อไปอาจจะมีการกำหนดหลักเกณฑ์ในพื้นที่ขนาดย่อมแล้วแต่ภาคการผลิต เฉพาะพื้นที่ให้บริการไปพรางก่อน เช่น พื้นที่เศรษฐกิจ หัวเมืองสำคัญ หรือในภาคการผลิตในส่วนของนิคมอุตสาหกรรม โดยสำนักงาน กสทช.จะเร่งปรับรูปแบบของคลื่นความถี่ใหม่ การอนุญาตในรูปแบบใหม่เพื่อให้เกิดความสมดุลระหว่างรัฐและเอกชนมากขึ้น ช่วยให้ภาคเอกชนสามารถลดต้นทุนได้ สำหรับความพร้อมในการจัดเตรียมคลื่นความถี่สำหรับให้บริการ ปัจจุบันมีคลื่นความถี่ที่จัดสรรไปอยู่ในมือผู้ให้บริการแล้วรวม 340 เมกะเฮิรตซ์ เมื่อมี 5จีเข้ามาแล้วกสทช. จะต้องจัดสรรคลื่นให้เพียงพอโดยล่าสุดประธานกสทช.ได้ลงนามแต่งตั้งคณะกรรมการเรียกคืนคลื่นความถี่ในย่าน 700 เมกะเฮิรตซ์ ที่ปัจจุบันใช้งานอยู่ในกิจการทีวีดิจิทัล ซึ่งต้องทำให้แล้วเสร็จใน 2 เดือน ส่วนย่านความถี่ 2600เมกะเฮิรตซ์ มีแผนจะเรียกคืนจากบมจ.อสมท จำกัด (มหาชน) จำนวน 180 เมกพเฮิรตซ์ คลื่น 3500 เมกะเฮิรตซ์ บมจ.ไทยคมใช้งานอยู่ 200 เมกะเฮิรตซ์ จะมีการประสานเรียกคืนต่อไป และคลื่น 26-28 กิกะเฮิรตซ์ ซึ่งมีจำนวน 3000 เมกะเฮิรตซืเป็นคลื่นว่างอยู่ยังไม่มีการใช้งาน ดังนั้น จึงเหมาะจะไปทำ 5G ทั้งนี้หากเทคโนโลยี 5 G ไม่สามารถเกิดขึ้นในเวลาที่กำหนด กสทช. ประเมินว่าจะมีผลกระทบกับ ภาคการผลิตและอุตสาหกรรมที่จะสูญเสียโอกาสมากกว่า 7แสนล้านบาท -1.6 ล้านล้านบาท โดยภาคการผลิตจะกระทบมากที่สุด เพราะต้นทุนสูงขึ้นแต่มูลค่าเพิ่มทางการผลิตต่ำลง ไทยจะเสียเปรียบในแง่การส่งออก