สถานการณ์ในประเทศ

ศาลปกครองสูงสุด มีคำพิพากษายืนตามคำพิพากษาศาลปกครองกลาง ในคดีหมายเลขดำที่ 2115/2558 คดีหมายเลขแดงที่ 1930/2559 ที่นายทักษิณ ชินวัตร ฟ้องอธิบดีกรมการกงสุล และพวกรวม 2 คน กรณีกรมการกงสุล ยกเลิกหนังสือเดินทางของนายทักษิณ 2 ฉบับ โดยก่อนหน้านี้ศาลปกครองกลาง มีคำพิพากษายกฟ้องในคดีดังกล่าวแล้ว แต่นายทักษิณ ยื่นอุทธรณ์ต่อศาลปกครองสูงสุด ว่าระเบียบกระทรวงการต่างประเทศว่าด้วยการออก หนังสือเดินทาง พ.ศ.2548 ไม่ใช่กฎหมายเฉพาะให้อำนาจรัฐจำกัดสิทธิเสรีภาพได้ การที่ ระเบียบดังกล่าวให้อำนาจอธิบดีกรมการกงสุล ไม่ออกหรือยกเลิกหนังสือเดินทางของ บุคคลสัญชาติไทยจึงขัดต่อรัฐธรรมนูญปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชนและกติกา ระหว่างประเทศ และการยกเลิกหนังสือเดินทางโดยอาศัยข้อเท็จจริงจากความเห็นของ สำนักงานตำรวจแห่งชาติ ทั้งที่ยังไม่มีการแจ้งข้อกล่าวหาและออกหมายจับ จึงถือว่า เกินกว่ากรณีแห่งความจำเป็น และการที่สำนักงานตำรวจแห่งชาติ กล่าวหาว่านายทักษิณ กระทำผิดกฎหมาย ทั้งที่ยังไม่มีการสอบสวนหรือแจ้งข้อกล่าวหา ก็เป็นการกระทำที่รวบรัด ขั้นตอนทางกฎหมาย นอกจากนั้น ยังเห็นว่าการที่ศาลปกครองกลาง มีคำพิพากษา ที่เป็นการวินิจฉัยว่านายทักษิณกระทำผิดกฎหมายอาญานั้นเห็นว่าศาลปกครองไม่มีอำนาจ วินิจฉัยดังกล่าว โดยศาลปกครองสูงสุด เห็นว่าคำสั่งยกเลิกหนังสือเดินทางของกรมการกงสุลชอบด้วย กฎหมาย เพราะการให้สัมภาษณ์ของนายทักษิณต่อสื่อมวลชนของประเทศเกาหลี ซึ่งมีเนื้อหาพาดพิงองคมนตรี ถ้อยคำดังกล่าวจึงเป็นปรปักษ์กับการปกครองระบอบ ประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์เป็นประมุข และก่อให้เกิดความเสียหายต่อสถาบัน พระมหากษัตริย์ อันเป็นการกระทบต่อชื่อเสียงและเกียรติภูมิของประเทศตามระเบียบ กระทรวงการต่างประเทศว่าด้วยการออกหนังสือเดินทาง ส่วนกรณีที่นายทักษิณ อุทธรณ์ว่าเป็นการเลือกปฏิบัติและไม่เป็นธรรมนั้น ศาลเห็นว่า การที่จะอ้างว่าเป็นการเลือกปฏิบัติหรือไม่เป็นธรรมนั้น หากนายทักษิณ เป็นผู้กระทำ ความผิดเอง ก็ไม่สามารถอ้างว่าหน่วยงานผู้ใช้อำนาจเลือกปฏิบัติได้ ดังนั้น จึงถือว่า คำสั่งยกเลิกหนังสือเดินทางนั้น ชอบด้วยกฎหมาย ศาลปกครองสูงสุดจึงมีคำพิพากษายืน ตามศาลปกครองกลางที่มีคำพิพากษายกฟ้อง